Kendo (Japans: ken, zwaard; do, manier,
kunst) is een Japanse zwaardvechtkunst die in de 16e eeuw is
ontwikkeld om een groot aantal verschillende technieken te
verenigen.
Vanaf de 15de eeuw werd in Japen het Kenjutsu beoefend. Een
Samuria gevechtstechniek met het gekromde stalen zwaard.
De kunst van het doden met het zwaard ëvolueerde echter in de
17de eeuw naar een weg om aan zichzelf te werken en fit te blijven.
De schermkunst echter zou tot op het einde van de Meiji periode de
naam "kenjutsu" dragen. Pas toen "ken-do" als opvoedmethode aan
belang won werd de naam van het Japanse schermen veranderd in
"kendo". Zo werd "kenjutsu" (de kunst van het zwaard) tot "kendo"
(de weg van het zwaard) en daarmee de erfenis die de samurai aan
Japan en de wereld hebben overgelaten.
In 1912, werd door de meesters van de grootste kenjutsuscholen,
een nieuw systeem van schermkunst ontwikkeld dat alle bekende
stijlen integreerde en samenvatte tot 1 schermstijl: De geboorte van
kendo, zoals we het vandaag kennen. Sinds toen werd kendo een
basisonderdeel voor het lichamelijke-opvoedingsprogramma van de
secundaire school en later ook van de basisschool. Dus kendo
floreerde, en over heel Japan deed men nu uitgebreid aan
schermkunst, met als gevolg dat er veel toernooien gehouden werden
en kendo nog populairder werd.
Tijdens de eerste wereldoorlog bleef men aan kendo doen, dat niet
in populariteit daalde.
Na tweede wereldoorlog kreeg kendo te maken met de Amerikaanse
bezetting. De Amerikanen, die natuurlijk hadden gezien wat de
Japanse militairen konden met hun zwaarden, begonnen kendo te
depromoten. De sport werd als ondemocratisch bestempeld en zelfs de
toenmalige Japanse regering stemde daarmee in. Tenslotte werd kendo
in het openbaar helemaal verboden en kreeg het te maken met een
crisis vergelijkbaar met die het tijdens de Meiji-restauratie al had
overwonnen.
In 1957 echter, door enorme promotie van kendo-enthousiasten,
werd de discipline terug in ere hersteld. In het zelfde jaar werd de
All Japan Kendo Federation opgericht die tot vandaag de dag bestaat.
Zo werd kendo weer de volkssport nummer 1 en werd het weer algemeen
aanvaard als een nationale schat. Het werd echter nu niet meer
beschouwd als een manier met het zwaard te vechten maar als een weg
om aan zijn spirituele en fysieke energie te werken en zichzelf
constant te verbeteren.
In 1970 werd dan de International Kendo Federation in het leven
geroepen en kendo begon zich te verspreiden naar andere landen.
Kendo was geëvolueerd van een pure gevechtstechniek tot een
allesomvattende discipline.